ژیلا شرفی نصرآبادی، شقایق خانه زرین و نگار ایقانی، شهروندان بهائی بازداشتی در شیراز کماکان در بازداشتگاه اداره اطلاعات این شهر موسوم به پلاک ۱۰۰، در بازداشت و بلاتکلیفی بسر میبرند. این شهروندان روز یکشنبه ۵ تیر، همراه با تفتیش منزلشان توسط نیروهای امنیتی بازداشت شدند.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، امروز سه شنبه ۲۸ تیرماه ۱۴۰۱، ژیلا شرفی نصرآبادی، شقایق خانه زرین و نگار ایقانی علیرغم گذشت ۲۳ روز از زمان دستگیری، کماکان در بازداشتگاه اداره اطلاعات شیراز بسر می برند.
یک منبع مطلع پیشتر به هرانا گفته بود: «نگار ایقانی مدتی قبل از خانم خانم زرین و شرفی نصرآبادی جدا شده و به سلول دیگری منتقل شده است.»
تا لحظه تنظیم این گزارش، از دلایل بازداشت و اتهامات مطروحه علیه این شهروندان اطلاعی در دست نیست.
ژیلا شرفی نصرآبادی، شقایق خانه زرین و نگار ایقانی، روز یکشنبه ۵ تیر، توسط نیروهای امنیتی در شیراز بازداشت و به بازداشتگاه اطلاعات شیراز (پلاک ۱۰۰) منتقل شدند. ماموران همچنین اقدام به تفتیش منزل این افراد کردند و شماری از وسایل شخصی از جمله لوازم الکترونیکی آنها را ضبط کرده و با خود بردند.
پیشتر یک منبع مطلع به هرانا گفته بود: «در زمان بازداشت، پدر خانم زرین در پی عدم کسب اطلاع از وضعیت دخترش و استرس ناشی از دستگیری وی، سکته کرده و جهت مراقبت های پزشکی به یکی از بیمارستان های شیراز منتقل شده است.»
نگار ایقانی پیشتر به همراه شمار دیگری از شهروندان بهائی شرکت کننده در کنکور سراسری سال ۹۸، در نتایج این آزمون با ایرادات مختلفی از جمله “نقص در پرونده” مواجه شده و به دلیل بهائی بودن از ادامه تحصیل محروم شد. در مهرماه همان سال، هرانا طی گزارشی به احراز هویت ۲۳ تن از شهروندان بهائی محروم از تحصیل در کنکور سراسری پرداخته بود.
شقایق خانه زرین ۲۰ ساله، نگار ایقانی ۲۲ ساله و ژیلا شرفی نصرآبادی ۴۱ ساله، متاهل و مادر دو دختر، شهروندان بهائی ساکن شیراز هستند.
چندی پیش جامعه جهانی بهائی، با انتشار بیانیه ای نسبت به برخوردهای اخیر حکومت ایران علیه شهروندان بهائی ابراز نگرانی کرده از بازداشت دستکم ۴۴ شهروند بهائی تنها در ماه ژوئن خبر داده است. همچنین بنی دوگال، نماینده ارشد جامعه جهانی بهائی در سازمان ملل، در بخشی از این بیانیه اظهار داشته است: «بهائیان در ایران به سختی یک هفته را بدون دستگیری های جدید، احضار به شعبات اجرای احکام و دیگر اشکالات آزار و اذیت حکومت ایران پشت سر می گذارند. بهائیان در ایران بدترین حمله هماهنگی را که در سالهای متمادی دیده ایم متحمل شده اند.»
شهروندان بهائی در ایران از آزادی‌های مرتبط به باورهای دینی محروم هستند، این محرومیت سیستماتیک در حالی است که طبق ماده ۱۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۸ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی هر شخصی حق دارد از آزادی دین و تغییر دین با اعتقاد و همچنین آزادی اظهار آن به طور فردی یا جمعی و به طور علنی یا در خفا برخوردار باشد.
بر اساس منابع غیررسمی در ایران بیش از سیصد هزار نفر بهائی وجود دارد اما قانون اساسی ایران فقط اسلام، مسیحیت، یهودیت و زرتشتی گری را به رسمیت شناخته و مذهب بهائیان را به رسمیت نمی‌شناسد. به همین دلیل طی سالیان گذشته همواره حقوق بهائیان در ایران به صورت سیستماتیک نقض شده است.