ده‌ها شهروند با ارسال پیام‌هایی به ایران‌اینترنشنال، خبر بازگرداندن زمین میلیاردی کاظم صدیقی به حوزه علمیه «امام خمینی» را مصداق «جیب به جیب کردن اموال مردم» از سوی حکومت خواندند. بسیاری دیگر نیز به «فساد سیستماتیکی» اشاره کردند که تبدیل به ماهیت جمهوری اسلامی شده است.
اواخر اسفند سال گذشته اسنادی منتشر شد که نشان می‌داد کاظم صدیقی، امام جمعه تهران، از طریق تاسیس یک شرکت خانوادگی به نام «پیروان اندیشه‌های قائم» باغی را به مساحت چهار هزار و ۲۰۰ متر مربع در کنار حوزه علمیه «امام خمینی» در ازگل تصاحب کرده است.
این حوزه علمیه روز دوم فروردین در بیانیه‌ای اعلام کرد این زمین‌ها در حال بازگردانده شدن به حوزه است.
در ارتباط با این موضوع، ایران‌اینترنشنال از مخاطبان خود پرسید آیا برگرداندن زمین از صدیقی به حوزه علمیه تغییری در فساد زمین‌خواری ایجاد می‌کند؟
چند تن از شهروندان مواجهه حکومت با پرونده زمین‌خواری صدیقی را با مجازات تعیین‌شده برای جرم سرقت‌های بسیار کوچک‌تر از سوی افراد عادی مقایسه کردند.
به گفته این مخاطبان، جمهوری اسلامی به راحتی حکم «قطع دست» را درباره فردی که به دلیل فقر و بیکاری دست به دزدی‌های کوچک می‌زند، اجرا می‌کنند اما جرم صدیقی با برگرداندن زمین‌های دزدی، از پرونده‌اش پاک می‌شود.
محسن برهانی، حقوقدان و وکیل دادگستری نیز روز دوم فروردین تاکید کرده بود پشیمانی، حتی دقایقی پس از ارتکاب جرم، هیچ تاثیری بر تحقق جرم ندارد و جرم انتقال مال غیر، واقع و تمام شده است.
بی‌اعتمادی به روایت حکومتی درباره بازگرداندن زمین‌ها
تعدادی از پیام‌های رسیده به ایران‌اینترنشنال درباره بی‌اعتمادی به روایت حکومت درباره بازگرداندن زمین‌های دزدی به حوزه علمیه بود.
مخاطبی در این زمینه گفت: «اولا که هیچ سند و مدرکی وجود ندارد که این آقا زمین را برگردانده، حتی اگر مدرک هم بیاورد و نشان بدهد باز هیچ‌کس باور نمی‌کند چون مردم ایران به اندازه یک درصد هم به مقام‌های جمهوری اسلامی اعتماد ندارند.»
شهروندی دیگر اشاره کرد که حوزه علمیه خمینی در نوروز و تعطیلات رسمی بخش دولتی، این خبر را اعلام کرد بی‌آنکه سندی درباره این ادعا بیاورد.
مخاطبی این خبر را مصداق «کاغذباغذی دروغین» خواند و شهروندی دیگر گفت احتمالا صدیقی و دیگر دست‌اندرکاران زمین‌خواری مدتی دست از این زمین خاص برمی‌دارند و از جای دیگری فسادشان را ادامه می‌دهند.
یک شهروند هم با ذکر ضرب‌المثل «توبه گرگ، مرگ است»، گفت: «شاید صدیقی این زمین را پس داده باشد، اما مطمئن باشید به‌جایش قول یک زمین ۱۰ هزار متری دیگر را به او دادند که یواشکی امضایش را در سندش جعل کنند!»
مخاطبی نیز با لحنی کنایه‌آمیز به ایران اینترنشنال گفت: «دست آخوندها طوری چسب دارد که وقتی به چیزی بچسبد دیگر کنده نمی‌شود و جیب‌هایشان هم اتوبان یک طرفه است!»
این بازگرداندن مصداق «جیب به جیب» است
روایت مشترک تعدادی از پیام‌ها درباره این بود که حتی اگر روایت بازگرداندن زمین‌ها از صدیقی به حساب حوزه علمیه صحت داشته باشد هم مصداق «از یک جیب برداشتن و در جیب دیگر گذاشتن» است و در اصل فرقی برای مردم ندارد. محوریت بسیاری از پیام‌ها بی‌اعتمادی کامل به حکومت به اجرای عدالت در این پرونده بود.
به گفته یک مخاطب، دست همه مقامات جمهوری اسلامی در یک کاسه است. مخاطبی دیگر گفت احتمالا قصد داشتند با این کار مقداری از رسوایی دزدی بکاهند، اما با این رفتار و کردار، صدبرابر بیشتر پیش مردم رسوا شدند.
شهروندی نیز در پیام صوتی خود گفت: «برگرداندن زمین از آقای صدیقی به حوزه علمیه آقای صدیقی، عملا تفاوتی در صورت مساله ایجاد نکرد.»
به اعتقاد او، کاظم صدیقی احتمالا قبول کرده در این پرونده قربانی شود و در مقابل «کمیسیون مالی» گرفته است.
یکی دیگر از شهروندان هم از اساس واگذاری ۲۳ هزار متر زمین به حوزه علمیه خمینی را مصداق زمین‌خواری خواند و گفت در اصل صدیقی و نهاد زیرمجموعه‌اش آن ۲۳ هزار متر را به علاوه چهار هزار و ۲۰۰ متر دیگر از اموال مردم دزدیدند.
فساد سیستماتیک در جمهوری اسلامی
ده‌ها شهروند اما در پیام‌های خود به ایران‌اینترنشنال، موضوع را فراتر از پرونده زمین‌خواری کاظم صدیقی دانسته و تاکید کردند فساد در جمهوری اسلامی امری سیستماتیک است و حتی اگر این پرونده را رفع و رجوع کنند، باز از جایی دیگر بیرون می‌زند.
شهروندی گفت: «اگر بحث زمین‌خواری باشد که ۴۵ سال پیش آخوندها تمام ایران را اشغال کردند. این موضوع هم خیلی بزرگتر از زمین‌های حوزه علمیه است.»
به گفته او برای حل ریشه‌ای این فساد، باید «تمام ایران را از جمهوری اسلامی پس گرفت».
یکی از مخاطبان ایران‌اینترنشنال تاکید کرد که مقام‌ها و سردمداران جمهوری اسلامی، ایران و منابعش را به چشم «غنائمی» می‌بینند که باید تا می‌توانند آن را غارت کنند.
او رسیدن به جایگاه مدیریت دولتی را فرصتی برای دزدی و اختلاس خواند و گفت مورد صدیقی، یکی از هزاران فسادی است که روزانه از سوی آن‌ها انجام می‌گیرد و افشای دزدی‌هایشان نه تنها خجالت‌زده‌شان نمی‌کند که در این کار وقیح‌تر هم می‌شوند.
به گفته مخاطبان، جمهوری اسلامی از سرمایه‌های ایران هرچیزی به نظرش خوب است برمی‌دارد و هرچه برایش اهمیتی ندارد مانند محیط زیست و وضعیت معیشت مردم را رها می‌کند. در نهایت قصد دارند وقتی از این ایران رفتند سرزمینی خراب و سوخته بر جای بگذارند.
شهروندی با اشاره به اینکه اموال مردم ایران مانند پول خرد در جیب مسوولان است، گفت: «خدا می‌داند پشت پرده چه‌ها می‌کنند. مملکت را فروختند رفت.»
تعدادی دیگر نیز به عادی شدن موارد اختلاس و دزدی مقامات در چشم مردم اشاره کردند و از نمونه‌هایی مانند بابک زنجانی، شهرام جزایری و چای دبش نام بردند.
یکی از مخاطبان با یادآوری ضرب‌المثل معروف «اصل بد نیکو نگردد، چون که بنیادش بد است» گفت کار از ریشه دارد و تا وقتی جمهوری اسلامی بر سر کار است، امثال صدیقی هم وجود خواهند داشت.
کاظم صدیقی که از شاگردان محمدتقی مصباح یزدی است، چند بار از جمله در تیر ۱۳۹۱ گفت علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی، با امام دوازدهم شیعیان ارتباط داشته است.
با وجود افشای فساد مالی، او همچنان از نزدیکان خامنه‌ای است و در سخنرانی روز اول نوروز رهبر جمهوری اسلامی در «حسینیه امام‌خمینی» در میان حاضران بود.
به گفته شهروندی، فساد سیستماتیک مانند «سرطانی پیشرفته» در تمام وجود حکومت ریشه دوانده و آلوده‌اش کرده است.
مخاطبی دیگر تاکید کرد فساد جایگاه خاصی در بین سران حکومت دیکتاتوری جمهوری اسلامی دارد و جز با سرنگونی آن، تغییری در وضعیت ایران ایجاد نخواهد شد.