حکم شش زندانی که پیشتر از بابت اتهامات مرتبط با جرائم مواد مخدر، قتل و محاربه از طریق سرقت مسلحانه به اعدام محکوم شده بودند، در زندان‌های گناباد، شیراز، سمنان، یاسوج، اراک و کرمانشاه اجرا شد.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، طی روزهای اخیر، شش زندانی در زندان‌های گناباد، شیراز، اراک، سمنان، یاسوج و کرمانشاه اعدام شدند.
هویت پنج تن از این زندانیان، محمود دهقان، یاشار امینی، علی واعظی، صادق عسگری و فرامرز (نام خانوادگی نامشخص)، اهل دیزل آباد کرمانشاه، توسط هرانا احراز شده است. هویت یک زندانی دیگر که تبعه کشور افغانستان است، در دست بررسی است.
بر اساس اطلاعات دریافتی هرانا، حکم اعدام محمود دهقان سحرگاه روز دوشنبه ۲۶ خردادماه در زندان شیراز به اجرا درآمد. همچنین، یاشار امینی سحرگاه روز یکشنبه ۲۵ خردادماه در زندان یاسوج اعدام شده است. این دو زندانی پیشتر از بابت اتهام قتل بازداشت و سپس توسط دادگاه های کیفری به اعدام محکوم شده بودند.
حکم اعدام یک زندانی دیگر تبعه کشور افغانستان که هویت وی توسط هرانا در دست بررسی است، سحرگاه روز یکشنبه ۲۵ خردادماه در زندان گناباد اجرا شد. این زندانی پیشتر از بابت اتهامات مرتبط با جرائم مواد مخدر بازداشت و سپس توسط دادگاه انقلاب به اعدام محکوم شده بود.
در خصوص فرامرز زندانی دیگر هم گفتنی است که وی پنج سال پیش از بابت اتهام محاربه از طریق سرقت مسلحانه بازداشت و به اعدام محکوم شده بود. این زندانی نیز سحرگاه روز شنبه ۲۴ خردادماه در زندان کرمانشاه اعدام شده است.
افزون بر این، حکم اعدام علی واعظی روز جمعه ۲۳ خردادماه در زندان سمنان به اجرا درآمده است. آقای عسگری دیگر زندانی نیز سحرگاه روز سه شنبه ۲۰ خردادماه در زندان اراک به چوبه دار آویخته شده است. این زندانیان پیشتر از بابت اتهامات مرتبط با جرائم مواد مخدر بازداشت و سپس توسط دادگاه های انقلاب به اعدام محکوم شده بودند.
تا لحظه تنظیم این گزارش، اعدام این زندانیان توسط مسئولین زندان و نهادهای متولی اعلام نشده است.
بر اساس آماربرداری سالانه مرکز آمار، نشر و آثار مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، در سال ۲۰۲۴، دست کم ۹۳۰ تن در زندان‌های کشور اعدام شده‌اند؛ رقمی که بالاترین میزان اعدام ثبت شده در دست‌کم ۱۲ سال گذشته به شمار می‌رود. با این حال، مقامات زندان و سایر نهادهای مسئول تنها حدود ۶٪ از این اعدام‌ها را بطور رسمی اعلام کرده‌اند؛ مسئله‌ای که بیانگر فقدان شفافیت، پنهان کاری ساختاری و نبود سازوکارهای پاسخ گویی در روند اجرای مجازات اعدام در ایران است.