طاهر قدیریان، فعال محیط زیست دوران محکومیت ۸ ساله خود را در زندان اوین سپری می کند. مسئولان زندان علیرغم نیاز آقای قدیریان به رسیدگی پزشکی مناسب و تخصصی، از اعزام او به مرخصی درمانی امتناع میکنند.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، طاهر قدیریان، فعال محیط زیست دوران محکومیت خود را در زندان اوین سپری می کند.
به گفته یک منبع نزدیک به خانواده این شهروند، مسئولان زندان با وجود نیاز طاهر قدیریان به رسیدگی پزشکی، از اعزام او به مرخصی درمانی امتناع میکنند. این فعال محیط زیست از ناراحتی تیروئید رنج میبرد که موجب کاهش وزن او شده است. با این حال از دسترسی به درمان تخصصی و مناسب محروم مانده است و مسئولین از اعزام وی به مرخصی امتناع می کنند.
طاهر قدیریان که از زمستان سال ۹۶ در زندان اوین بسر میبرد، پیشتر در تاریخ ۲۹ آبان ماه ۹۸، توسط شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی صلواتی به همراه ۷ متهم دیگر پرونده موسوم به فعالان محیط زیست محاکمه شد. بر اساس حکم صادره، نیلوفر بیانی و مراد طاهباز هرکدام به ۱۰ تحمل سال حبس تعزیری، طاهر قدیریان و هومن جوکار هرکدام به تحمل ۸ سال حبس تعزیری، امیرحسین خالقی، سام رجبی و سپیده کاشانی هر کدام به تحمل ۶ سال حبس تعزیری و عبدالرضا کوهپایه نیز به تحمل ۴ سال حبس تعزیری محکوم شده بودند.
مورخ ۲۹ بهمن ۱۳۹۸، غلامحسین اسماعیلی، سخنگوی قوه قضاییه از صدور رای قطعی توسط دادگاه تجدید نظر برای ۸ متهم پرونده فعالان محیط زیست خبر داد. اسماعیلی در خصوص اتهامات مطروحه و احکام قطعی این شهروندان گفت: “مراد طاهباز و نیلوفر بیانی به اتهام همکاری با آمریکا به ۱۰ سال حبس و رد وجوه دریافتی از دولت امریکا محکوم شدهاند”. وی افزود: “هومن جوکار و طاهر قدیریان به اتهام همکاری با دولت امریکا هر کدام به ۸ سال حبس و سام رجبی و سپیده کاشان دوست (کاشانی) به اتهام همکاری با دولت امریکا هر کدام به ۶ سال حبس محکوم شدهاند”. سخنگوی قوه قضاییه تصریح کرد: “امیرحسین خالقی حمیدی به اتهام جاسوسی به ۶ سال حبس و عبدالرضا کوهپایه به اتهام اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور به تحمل ۴ سال حبس قطعی محکوم شدند.”
طاهر قدیریان همزمان با ۴ متهم دیگر این پرونده از اواسط مرداد ۹۸ در اعتراض به بازداشت طولانی مدت و غیرقانونی خود دست به اعتصاب غذا زده بود.
لازم به ذکر است در تاریخ ۲۸ فروردین ماه ۹۸، خبرگزاری هرانا برای نخستین بار در گزارشی از آزار جنسی، شکنجه و تهدید برخی متهمین این پرونده از جمله نیلوفر بیانی جهت اخذ اعتراف اجباری پرده برداشته بود. در این گزارش هرانا گفته بود که نیلوفر بیانی، جهت اخذ اعترافات اجباری علیه خود و سایر متهمان پرونده تحت فشار قرار گرفته است. او برای بیان این اعترافات مورد آزار و اذیت از جمله آزار جنسی قرار گرفته است. وی بعدها با نوشتن نامهای از “شدیدترین شکنجه های روحی و روانی، تهدید به شکنجه فیزیکی و تهدیدهای جنسی” برای اخذ اعتراف خبر داد.